Search Results for: บรรยง

บรรยง พงษ์พานิช คิด

ถ้าถามว่าหนังสือประเภทไหนที่ผมชอบที่สุด ผมตอบได้เลยว่าผมชอบหนังสือประเภทกลั่นมาจากประสบการณ์ชีวิต โดยเฉพาะประสบการณ์ตรงของชีวิตผู้เขียน เพราะหนังสือแนวนี้จะเนื้อเน้นๆไม่มีน้ำ ไม่มากทฤษฎีหรือหลักการให้ปวดกะโหลก ไม่มีศัพท์แสงวิชาการที่ฟังดูต้องใช้จินตนาการเยอะ อ่านเข้าใจง่ายแต่กลับได้อะไรๆเยอะมาก เรียกได้ว่ามีขุมทรัพย์ซ่อนอยู่ระหว่างบรรทัดเลยก็ว่าได้ หนังสือประเภทนี้จะเต็มไปด้วยคำธรรมดาที่โคตรจะคม จนทำให้คำคมทั่วไปกลายเป็นโคตรธรรมดา ถ้าเป็นภาษาการตลาดหรือคนโฆษณานี่บอกได้เลยว่า เต็มไปด้วย key message หรือ super insight สะกิดใจทุกคำ และหนังสือเล่มนี้ก็เป็นทั้งหมดที่ผมว่า เป็นหนังสือที่กลั่นมาจากประสบการณ์ชีวิตของนักการเงินเศรษฐศาสตร์(หรืออะไรก็ตามทำนองนั้นที่ผมก็นิยามให้ไม่ถูกเหมือนกัน)ที่ชื่อว่า บรรยง พงษ์พานิช คุณบรรยง พงษ์พานิช คนนี้มีประวัติที่ไม่ธรรมดาเพราะเริ่มทำงานในตำแหน่งเสมียนเคาะกระดานหุ้น เงินเดือน 2,450 บาท เมื่อ 36 ปีที่แล้ว(หนังสือเล่มนี้พิมพ์ตอนปี 2557 ถ้านับถึงปัจจุบันนี้ก็เกิน 40 ปีมาหน่อยๆแล้วครับ) จนกลายเป็นประธานกรรมการ #หลักทรัพย์ภัทร หรือเครือๆธนาคารเกรียตินาคินนี่แหละครับ สารภาพตรงๆตอนได้หนังสือเล่มนี้มานั้นได้มาด้วยความไม่ตั้งใจ เพราะเป็นหนังสือที่เรียก “แถม” ให้จากบูทสำนักพิมพ์ Open เมื่อปี 2560 ได้มั้ง (เห็นมั้ยครับขนาดปียังจำไม่ได้ แสดงว่าไม่ได้ตั้งใจเลือกมาจริงๆ) ผ่านมานานเป็นปีๆจนได้ลองเปิดอ่านเมื่อวันก่อนก็พบว่า ดร.วรากร สามโกเศศ หนึ่งในนักเขียนที่ผมติดตามผลงานมาตลอดเป็นผู้เขียนคำนิยมให้ เท่านั้นแหละอ่านยาวจนจบเล่มเลยครับ หนังสือเล่มนี้เต็มไปด้วยมุมมองข้อคิดดีๆเต็มไปหมด แต่ครั้นจะให้เล่าทั้งหมดก็คงจะไม่ได้ […]

ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 33 เรื่องธรรมดาสามัญประจำบ้าน หนุ่มเมืองจันท์

สรุปหนังสือฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 33 เรื่องธรรมดาสามัญประจำบ้าน ของพี่ตุ้ม หนุ่มเมืองจันท์ ในฐานะที่เป็นแฟนคลับหนังสือฟาร์ตฟู้ดธุรกิจมาตั้งแต่เริ่มแรกยันเล่มนี้ บอกได้เลยว่าไม่ควรพลาดเหมือนเดิม แต่หนังสือเล่มนี้ก็มีความแปลกไม่เหมือนหนังสืออีก 32 เล่มก่อนหน้า เพราะมีวิธีการหยิบหนังสือเล่มอื่นมาสรุปในบางตอน หรือมีการหยิบสารคดีที่ดูมาเล่าให้ฟัง ที่บอกว่าแปลกคือท้ายบทมีการลงรูปภาพหน้าปกหนังสือเล่มนั้น หรือ QR Code ให้สแกนเข้าไปดูวิดีโอเพิ่มเติม เรียกได้ว่าเป็นการทำ Offline 2 Online ในแบบที่ผมเองก็แพลนไว้ว่าจะทำในหนังสือฉบับหน้า จะได้เก็บ Data ว่ามีคนอ่านที่สนใจจนตามไปดูข้อมูลอีกมากขนาดไหน ว่าแล้วขอสรุปหนังสือเล่มนี้ด้วยการหยิบบางช่วงตอนของบางบทที่ผมชอบมาเล่าสู่กันฟัง ขอเริ่มจากบทแรกที่อ่านแล้วชอบมาก “คุณค่าความหวัง” ครับ คุณค่า “ความหวัง” ตอนคุณหนุ่มเมืองจันท์ทำบ้านใหม่ นอกจากจะซื้อข้าวกลางวันไปแจกในวันที่แวะไปตรวจดูความคืบหน้าของงานแล้วยังพบว่าการซื้อหวยไปแจกให้คนงานนั้นทำให้พวกเขามีความสุขกว่า เพราะความสุขของพวกเขามาจากความหวัง ความหวังว่าจะถูกหวยรวยเงินล้านจะได้ไม่ต้องทำงานหนักแลกเงิน จากการให้ความหวังด้วยหวยนี้ทำให้คนงานมีความสุขมากกว่าได้ข้าวกล่องมากมาย แม้ดูจากมูลค่าของหวยก็ไม่ได้สูงกว่าข้าวกล่องมากมาย แต่ความรู้สึกทางใจนั้นกลับสูงกว่ามาก บทนี้ของพี่ตุ้ม หนุ่มเมืองจันท์ ทำให้ผมคิดได้ว่า เราได้สร้างความหวังดีๆ ให้กับคนรอบตัวบ้างหรือยัง เพราะชีวิตจริงของใครหลายคนอาจจะเจอความทุกข์มากกว่าความสุข ดังนั้นการได้มีความหวังสักนิดแม้ยากจะเป็นได้จริงก็ยังดีกว่าการไม่ได้กลิ่นของความหวังเลย “สวน” แห่งความสุข เป็นเรื่องราวของเนลสัน แมนเดลา หนึ่งในบุคคลสำคัญของโลกที่หลายคนคุ้นชื่อและบางคนก็รู้เรื่องราวของเขาเป็นอย่างดี ตอนที่เขาถูกคุมขังในฐานะนักโทษการเมืองที่ไม่รู้ว่าจะถูกปล่อยตัวเมื่อไหร่ คนอื่นปล่อยให้ตัวเองห่อเหี่ยวและเฉาตาย แต่เนลสัน แมนเดลา คนนี้ไม่ […]

หางกระดิกหมา

สรุปหนังสือหางกระดิกหมา เป็นหนังสือที่รวบรวมบทความอัดแน่นความรู้เรื่องการคอร์รัปชั่น หรือถ้าจะเปรียบหนังสือเล่มนี้เป็นเสมือนหนังสือเรียนวิชา คอร์รัปชั่น 101 ก็ว่าได้ เพราะผู้เขียนอย่าง บรรนง พงษ์พานิช และ ธนกร จ๋วงพานิช นั้นช่างไปขุดหาเรื่องคอร์รัปชั่นมาเล่าได้แบบเร้าใจ แถมยังเล่าออกมาเป็นวิทยาศาสตร์ วิเคราะห์ให้เห็นขั้นตอนหรือถ้าเรียกให้ทันสมัยก็ต้องบอกว่า ออกมาเป็น Algorithm ของการโกงกันแบบชัดๆ ถ้าอ่านหนังสือหางกระดิกหมาชุดนี้ดูแล้วคุณจะรู้ว่า แท้จริงแล้วการโกงกิน ติดสินบน หรือคอร์รัปชั่นนั้นไม่เคยซับซ้อน เพราะทั้งหมดทั้งมวลล้วนมีที่มาจากจุดกำเนิดเดียวกันทั้งโลก นั่นก็คือ “อำนาจรัฐ” อำนาจรัฐคือสินค้าหลักของการคอร์รัปชั่น ที่พูดแบบนี้ไม่ได้เกลียดนักการเมืองผู้ปกครองคนใด แต่ผู้เขียนเล่าประหนึ่งประมาณว่า ประเทศใดรัฐมีอำนาจมาก ประเทศนั้นคอร์รัปชั่นกันถ้วนหน้าครับ เพราะอำนาจรัฐนี่แหละคือสิ่งที่ใช้ในการตัดสินใจในแบบตามใจของผู้มีอำนาจ เปรียบเสมือนกรรมการฟุตบอลที่อยากเป่าเข้าข้างทีมไหนก็ได้ที่จ่ายให้ตัวเองมากกว่า โดยไร้ซึ่งการตรวจสอบใดๆ ก็ตัวเองมีอำนาจมากที่สุดอยู่คนเดียว ทำให้ทุกคนต้องพึ่งพา และก็สรรหาของมากำนัลให้กับผู้ที่มีอำนาจรัฐอยู่ในมือ จะกำนัลให้มาเป็นนาฬิกาหรืออะไรก็สุดจะสรรหา แต่อย่าให้มาเป็นเช็คหรือโอนเงิน เพราะของแบบนี้มันตามรอยได้ นักคอร์รัปชั่นเค้าฉลาด ถ้าเค้าโง่ป่านนี้เค้าไม่ได้อยู่ในอำนาจที่จะมีโอกาสเอาอำนาจนั้นไปขายอีกทอดหรอกครับ ดังนั้นที่เห็นบรรดาม็อบหลากสีออกมาประท้วงกันส่วนหนึ่งก็ไม่ใช่เพราะอะไร แต่เป็นเพราะต้องการให้ฝ่ายที่มีอำนาจต้องแบ่งอำนาจนั้นมาให้ตัวเองบ้าง เพราะถ้าโกงกินคอร์รัปชั่นมากไปก็ถูกหมั่นใส้ให้เกิดม็อบ ดังนั้นทางที่ดีจึงต้องค่อยๆ กินอย่าออกหน้าออกตา อย่ากินมากเกินหรือเร็วไปจนเพื่อนที่กินช้าอิจฉา เรียกได้ว่ากินกันโกงกันอย่างสมัครสมานสามัคคีก็ว่าได้ครับ และการคอร์รัปชั่นก็จะยิ่งเกิดขึ้นง่ายมาก ถ้าประเทศไหนระบุไหนข้อกฏหมายว่า “ขึ้นอยู่กับดุลยพินิจเจ้าหน้าหรือเจ้าพนักงาน” นั่นก็เท่ากับว่าถ้าวันไหนคุณพี่เจ้าหน้าที่รัฐเขาเอารมณ์ไม่ดี เขาก็จะเตะถ่วงงานราชการที่เขาควรต้องทำให้เราด้วยความรวดเร็วออกไปให้ล่าช้า หรือถ้าพี่เขาเลือกที่จะใช้ดุลยพินิจอย่างใจดีว่า “จ่ายพี่ […]

หางกระดิกหมา 2

สรุปหนังสือ หางกระดิกหมา เล่ม 2 ว่าด้วยเรื่องของกลโกงคอร์รัปชันที่เอามาเปิดเผยอย่างเป็นขั้นเป็นตอนโดยคุณบรรยง พงษ์พานิช ผู้คร่ำหวอดในแวดวงเศรษฐกิจและสังคมมายาวนานกว่า 40 ปี (ผมเคยอ่านหนังสือของแกมาเล่มนึงแล้วบอกตามตรงว่าผมชอบสไตล์การเล่าเรื่องของคุณบรรยงมาก) ส่วนคุณธนกร ก็เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านคอร์รัปชัน ปัจจุบันเป็นผู้แทนขององค์กรต่อต้านคอร์รัปชันในคณะอนุกรรมการต่อต้านการทุจริตแห่งชาติ ด้านการป้องกันทุจริต ส่วนชื่อหางกระดิกหมา ก็เป็นนามปากกาของทั้งคู่ หนังสือเล่มนี้ทำให้ผมเข้าใจกลโกงคอร์รัปชันอย่างที่ไม่เคยรู้ และอะไรที่เคยคิดว่ารู้ก็ได้รู้ลึกรู้จริงขึ้นมาก ว่าการโกงกันนั้นเขาทำกันอย่างไร การคอร์รัปชันไหนมีแบบไหนบ้าง และหนังสือเล่มนี้ก็ยังเต็มไปด้วยเคสการโกงที่ไม่ได้มีแค่ในเมืองไทย แต่มีเคสการโกงจากทั่วโลกรวบรวมมาให้เราได้เรียนรู้กัน ผู้เขียนแนะนำว่าการปราบปรามคอร์รัปชันที่ดีที่สุดไม่ใช่การรอผู้กล้าผู้ทรงธรรม หรือพระเอกขี่ม้าขาวเข้ามาปราบกลุ่มโกงกิน แต่เป็นการสร้างระบบที่ป้องกันการโกงกินที่ดีตั้งแต่แรก เพราะถ้าระบบดีแล้ว ต่อให้คนไม่ดีเข้ามาก็โกงยาก หรืออาจจะถึงขั้นโกงไม่ได้เลย ส่วนถ้าคนดีเข้ามา นานวันเข้าก็มักจะเข้าอีหรอบเดิมคือหลงเพลินกับอำนาจ แล้วจากนั้นก็ค่อยๆเก็บเล็กเก็บน้อยจนรู้ตัวอีกทีก็ยักย้ายทรัพย์สินออกไปนอกประเทศหมดแล้ว เพราะบางทีแม้แต่คนที่ตั้งใจทำดีไม่โกงก็ท้อได้ เพราะถ้าคนรอบข้างโกงหมดแล้วคุณไม่โกงอยู่คนเดียวคุณจะอยู่อย่างไร เพราะต่อให้ไม่อยากโกงชาติติดสินบนแบบใครเค้า แต่ก็ต้องจำใจทำเพื่อให้อยู่ในเมืองโกงกินกับเค้าได้ เหมือนเรื่องนึงที่ผู้เขียนเล่าว่า มีชายคนหนึ่งซื้อที่ตึกอยู่บนถนนเส้นสำคัญในกรุงเทพ ครั้งถึงคราวต้องจ่ายภาษีโรงเรือนก็มีเจ้าหน้าที่เข้ามาติดต่อชายคนนี้พร้อมกับถามว่า “ปกติภาษีโรงเรือน 8 ล้าน แต่ถ้าคุณจ่ายผม 1 ล้าน ผมจะประเมินให้คุณแค่ 2 ล้าน” ชายคนนี้คิดอยู่นานแล้วก็ตอบกลับไปว่า “ไม่เป็นไรครับ ผมขอจ่ายเต็ม ไม่อยากติดสินบนโกงชาติ” แต่ปรากฏว่าถึงเวลาต้องจ่ายจริงเจ้าหน้าที่คนนั้นกลับประเมินภาษีโรงเรียนตึกเค้าแค่ 2 ล้าน ชายเจ้าของตึกคนใหม่ก็แปลกใจว่าทำไมเจ้าหน้าที่ถึงใจดีประเมินให้เค้าถูกทั้งที่ไม่ได้จ่ายสินบน […]