ธุรกิจพอดีคำ

สรุปหนังสือ ก้าวใหญ่ๆ ใช้ใจเริ่ม ธุรกิจพอดีคำ ลำดับที่ 5 กวีวุฒิ เต็มภูวภัทร เจ้าของเพจ 8 บรรทัดครึ่ง สำนักพิมพ์มติชน
BusinessManagementสำนักพิมพ์ มติชน

ธุรกิจพอดีคำ ลำดับที่ 5 ก้าวใหญ่ๆ ใช้ใจเริ่ม

สรุปหนังสือก้าวใหญ่ๆ ใช้ใจเริ่ม ในชุดหนังสือธุรกิจพอดีคำ ลำดับที่ 5 ของคุณต้อง กวีวุฒิ หรือเจ้าของเพจ 8 บรรทัดครึ่งที่คุ้นเคย ผมในฐานะแฟนหนังสือคุณต้องมานานตั้งแต่ก่อนจะรู้จักกันเป็นการส่วนตัว บอกตามตรงว่าชอบสไตลด์การเขียนของคุณต้องไม่แพ้พี่ตุ้ม หนุ่ม เมืองจันท์เลย เพราะรู้สึกว่าอยากเขียนบรรทัดละสั้นๆ แล้วขึ้นบรรทัดใหม่ได้บ่อยแบบนี้บ้างจัง แต่ บก. ผมไม่ค่อยยอมเท่าไหร่ หนังสือธุรกิจพอดีคำ ลำดับที่ 5 เล่มนี้ก็ยังคงคอนเซปเดิมที่คุ้ยเคย คือการเล่าเรื่องราวของโลกธุรกิจที่เน้นจากมุมมองของคนที่เป็นลูกน้องหรือคนนอก ไม่ใช่มุมมองของคนที่นั่งหัวโต๊ะหรือคนที่เป็นหัวหน้า เพราะคนเหล่านี้มักจะมองโลกจากมุมบนและมุมกว้าง จนลืมมุมมองจากข้างล่างขึ้นไปข้างบนแทน ทำให้หลายครั้งเกิดการ lost conntection หรือขาดการเชื่อมต่อทางใจในการทำงานระหว่างหัวหน้ากับลูกน้อง หัวหน้าก็สั่งไปเรื่อยโดยไม่ได้เอาใจมาดูเลยว่าหน้างานที่ลูกน้องคนทำงานต้องเจอนั้นมีอุปสรรคแบบใดบ้าง หรือหลายครั้งคนเป็นหัวหน้าหรือผู้บริหารมักจะไปอบรมหลักสูตรเท่ห์ๆ เก๋ๆ หรืออ่านเจอในหนังสือบทความถึงเทรนด์การทำงานแบบคูลๆ แล้วรีบเอามาสั่งให้ลูกน้องทำตามโดยไม่ได้สำรวจบริบทในองค์กรเราว่าเหมาะกับสิ่งนั้นไหมมากน้อยแค่ไหน หรือที่หนักไปกว่านั้นคืออ่านแต่ชื่อและคำอธิบายก็รีบเอามาสั่งให้ลูกน้องต้องใช้ โดยขาดความเข้าใจบริบทจริงๆ หรือความรู้ในเชิงลึกว่ามันสามารถทำได้จริงขนาดไหน แล้วเราจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงหรือปรับเปลี่ยนวิธีการทำงานเดิมที่ทำอยู่อย่างไรบ้าง ปัญหาที่ผมเจอจากประสบการณ์ที่เคยเป็นลูกจ้างมาสิบกว่าปี บวกกับเป็นลูกน้องมาก็ร่วมสิบปี จนมาวันนี้ก็เพิ่งจะเป็นเจ้านายหรือเจ้าของบริษัทได้สักสองปี ทำให้มีความเข้าใจที่อาจจะมากกว่าคนที่ไม่เคยเป็นลูกน้องมาก่อนได้มากกว่า และก็ทำให้มีความเข้าใจคนที่เป็นแต่ลูกจ้าง หรือต่อให้เป็นลูกจ้างบริหารก็จะไม่มีทางเข้าถึงใจมุมมองของคนที่เป็นเจ้าของธุรกิจ หรือคนที่เป็นเจ้าของเงินที่ต้องควักเงินจ่ายเงินเดือนลูกน้องทุกเดือนว่าพวกเขามีความคิดและรู้สึกอย่างไร สิ่งที่ผมพบเจออย่างหนึ่งที่ถือว่าเป็นความผิดพลาดที่ซ้ำซาก ที่เป็นอุปสรรคหลักที่ทำให้องค์กรส่วนใหญ่ไม่ก้าวหน้าไปไหนนั่นก็คือ “การเพิ่มงานใหม่เข้าไปโดยไม่ลดงานเก่า” คนเป็นเจ้านายมักจะมอบหมายงานต่างๆ ให้ลูกน้องทำเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ ให้เรียนรู้สิ่งใหม่ไปเรื่อยๆ จนลืมว่างานที่เรามอบหมายให้ลูกน้องนั้นล้นมือที่เขาจะรับผิดชอบได้แล้วหรือยัง และนั่นเองก็ทำให้ผลงานที่ลูกน้องทำออกมาไม่ค่อยดีอย่างที่ทั้งสองฝ่ายตั้งใจ […]

Read more
ธุรกิจพอดีคำ ลำดับที่ 4 ปล่อยใจคิดไม่ติดกรอบ
BusinessCreativityLeadershipManagementMoltivationสำนักพิมพ์ มติชน

ปล่อยใจคิดไม่ติดกรอบ ธุรกิจพอดีคำ ลำดับที่ 4

หนังสือธุรกิจพอดีคำ ลำดับที่ 4 หรือชื่อเล่มคือปล่อยใจคิดไม่ติดกรอบเล่มนี้ทำให้ผมนึกถึงคำหนึ่งที่คนแวดวงโฆษณาและการตลาดชอบใช้กัน นั่นก็คือคำว่า Storytelling Storytelling น่าจะเป็นคำที่เป็นกระแสในบ้านเราเมื่อสัก 4 ปีก่อน ซึ่งหลักใหญ่ใจความก็คือถ่ายเล่าเรื่องที่แบรนด์อยากพูดนักการตลาดอยากบอกออกไปอย่างไรให้คนบนออนไลน์ไม่กด Skip ad หรือเลื่อนฟีดโฆษณาของแบรนด์ให้ผ่านไปอย่างรวดเร็วท่ามกลาง Content ที่มีให้เสพย์มากมายไม่รู้จบ เช่นเดียวกันระหว่างอ่านหนังสือเล่มนี้ก็ทำให้ผมคิดว่า หนังสือ ปล่อยใจคิดไม่ติดกรอบ หรือ ธุรกิจพอดีคำ ลำดับที่ 4 เล่มนี้น่าจะได้รับนิยามใหม่ว่า Businesstelling หรือเป็นหนังสือที่สามารถเล่าเรื่องธุรกิจที่คนนอกเคยคิดว่าน่าเบื่อและเข้าใจยาก ให้กลายเป็นอ่านสนุกและน่าติดตามได้ในแบบที่วางไม่ลงเลยจริงๆ ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยรู้จักคุณต้อง กวีวุฒิ เต็มภูวภัทร ผู้เขียนหนังสือเล่มนี้มาเป็นการส่วนตัว แต่ผมแอบเป็นติ่งตามหนังสือแกมาตั้งแต่เริ่มแรกแล้วก็คิดว่า “ทำไมหนังสือเล่มนี้อ่านสนุกจัง” จนทำให้ผมต้องไปกด See First เพจ 8 บรรทัดครึ่งไว้ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา จนเร็วๆ นี้ผมเพิ่งได้มีโอกาสจัดคลาสสอนออนไลน์ร่วมกับเพจ 8 บรรทัดครึ่ง ของคุณต้องจนได้พบกันเป็นการส่วนตัวครั้งแรกก็ยิ่งรู้สึกประทับใจมากเป็นพิเศษ เพราะระหว่างคลาสที่ผมบรรยายเรื่อง Data-Driven Marketing ไป คุณต้องก็สามารถจับประเด็นบางอย่างเสริมเข้าไปให้น่าสนใจยิ่งขึ้น หรือหยิบประสบการณ์ของตัวเองแชร์เพิ่มเข้ามาให้เนื้อหามีมิติมากขึ้น และนั่นก็ทำให้ผมรู้ว่าคนที่จะสามารถทำแบบนี้ได้ต้องไม่ใช่แค่อ่านเยอะ แต่ต้องผ่านประสบการณ์มาเยอะยิ่งกว่าครับ เพราะจากประสบการณ์การเป็นนักเขียน เริ่มทำเพจ เขียนคอนเทนต์ […]

Read more
BusinessCreativityInnovationสำนักพิมพ์ มติชน

เมื่อหัวว่างจึงสร้างสรรค์ ธุรกิจพอดีคำ ลำดับที่ 3

อีกหนึ่งหนังสือที่ผมชอบและอยากแนะนำให้ทุกคนได้อ่าน แม้คุณจะไม่ได้ทำงานด้านความคิดสร้างสรรค์ ต้องใช้ไอเดียเป็นประจำ หรือเป็นนักสร้างนวัตกรรมอะไรก็ตาม แต่สิ่งหนึ่งที่ทุกคนปฏิเสธไม่ได้ว่าล้วนต้องการเหมือนกันก็คือ “เราจะทำวันนี้ให้ดีกว่าเมื่อวานอย่างไร” หนังสือเล่มนี้มีแนวทางให้คุณอ่านแล้วเอาไปประยุกต์ใช้ตามหน้างานในแต่ละวันครับ เมื่อพูดถึงคำว่า “ความคิดสร้างสรรค์” คำนี้อาจฟังดูเป็นเรื่องยาก แต่ผมอยากจะบอกความลับให้คุณรู้ว่าไม่ว่าใครก็มีความคิดสร้างสรรค์ที่ดีอย่างไม่น่าเชื่อได้ ขอแค่เพียงเข้าใจหลักการ อยู่ในสถาพแวดล้อมที่เหมาะสม เพียงเท่านี้ความคิดสร้างสรรค์ก็บรรเจิดได้ทุกคน เพราะความคิดสร้างสรรค์ไม่ได้เป็นแค่พรสวรรค์ของใครบางคนอย่างที่เราเชื่อกันครับ ผู้เขียน คุณกวีวุฒิ เต็มภูวภัทร เจ้าของเพจ 8 บรรทัดครึ่ง เป็นผู้เชี่ยวชาญด้าน Design Thinking เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการสร้างนวัตกรรม หรือเรียกเป็นภาษาฝรั่งเท่ห์ๆว่า Innovation ว่าคนส่วนใหญ่มักเข้าใจผิดคิดไปว่า innovation คือ technology ไม่ว่าจะ ai, blockchain, machine learning, mobile application หรืออะไรก็ตามที่มันฟังดูล้ำๆ แต่แท้จริงแล้ว innovation หรือนวัตกรรมนั้นในหัวใจสำคัญอยู่ที่ Empathy หรือแปลเป็นไทยได้ว่า “ความเห็นอกเห็นใจ” หรือ “ความเข้าใจ” นั่นเอง อย่างเรื่องของรถไฟ Eurostar ที่โด่งดังของยุโรป ที่วิ่งจากลอนดอนไปปารีส แถมยังวิ่งลอดอุโมงค์ใต้แม่น้ำด้วยความเร็วสูง สูงจนจากการเดินทางปกติใช้เวลาหลายชั่วโมงหรือค่อนวัน สามารถย่นย่อเวลาเหลือแค่ […]

Read more
BusinessMarketingสำนักพิมพ์ มติชน

คิดใหญ่เริ่มให้เล็ก, ธุรกิจพอดีคำ ฉบับที่ 2

ธุรกิจยักษ์ใหญ่ทั้งหลายในโลกที่เราคุ้นตากันวันนี้ ไม่ว่าจะ Facebook แพลตฟอร์มที่มีคนใช้งานมากที่สุดในโลก Uber บริษัทแท็กซี่ที่ใหญ่ที่สุดในโลก Airbnb ผู้ให้บริการห้องพักที่ใหญ่ที่สุดในโลก หรือ Samsung บริษัทที่มีสัดส่วนยอดขายโทรศัพท์มือถือสูงที่สุดในโลก ครั้งนึงเมื่อเริ่มก่อตั้ง บริษัทเหล่านี้ล้วนเริ่มจากอะไรที่เล็กๆไม่เกินแรงคนๆนึงจะทำได้ทั้งนั้น Samsung เริ่มจากขายปลาตากแห้ง Facebook เริ่มจากเว็บเล็กๆสำหรับเด็กมหาลัยนึงเท่านั้น Airbnb เกิดจากการอยากแบ่งเตียงให้คนที่มาเทศกาลงานออกแบบนอน เพื่อหาเงินเล็กน้อยเข้ากระเป๋า ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งๆไม่ว่าใครก็เริ่มทำได้เหมือนกัน หนังสือเล่มนี้ก็เต็มไปด้วยเรื่องราวประมาณที่ว่าแหละครับ ผมขอหยิบบางช่วงบางตอนในเล่มที่เห็นว่าน่าสนใจมาเล่าสรุปให้ฟังก็แล้วกัน เราเลิกเล่นเฟซบุ๊กไม่ได้ เพราะเราอดที่จะพูดไม่ได้ สาเหตุที่คนส่วนใหญ่ยังคงเสพย์ติดเฟซบุ๊กถึงทุกวันนี้ เพราะทุกครั้งที่เราโพสแสดงความเห็นอะไรออกไป มันทำให้เรามีความสุขทุกครั้ง ไม่ใช่แค่การคิดไปเอง ไม่ใช่แค่จิตวิทยา แต่เป็นการทดลองทางวิทยาศาสตร์ด้านสมองที่พบว่า ทุกครั้งที่เราได้แสดงความคิดเห็นนั้น เสมองเราจะส่งสัญญาณคลื่นสมองว่ามีความสุขประหนึ่งได้กินช็อคโกแลตเลย งั้นต่อไปนี้ถ้าใครอยากกินช็อคโกแลตแต่ไม่อยากอ้วน ให้โพสเยอะๆแทนนะครับ ฟินแลนด์ ประเทศที่การศึกษาดีที่สุดในโลก ทั้งที่ก็ไม่ได้มีอะไรต่างจากประเทศอื่น เพราะอำนาจที่ครูได้ในการทำงาน คือสิ่งที่ทำให้การศึกษาฟินแลนด์แตกต่างไม่เหมือนใคร ครูที่ฟินแลนด์มีอิสระที่จะสอนอะไรกับเด็กก็ได้ ไม่ต้องทำตามกฏระเบียบมากมายจากส่วนกลาง และจากการให้อิสระทางความคิดนั้นเอง ที่เป็นพลังอำนาจให้ครูทำผลงานได้ดีตามมา อิสรภาพทางความคิด นั้นทรงพลังมากกว่าที่เราๆคิด เหมือนองค์กรมากมายที่บอกว่าอยากได้คนที่มีความคิดสร้างสรรค์และแตกต่างเข้ามาในองค์กรของตัวเอง แต่พอได้เค้ามาแล้วก็กลับไม่ให้อิสระเค้าคิดและทำ เอาจับมาใส่ในกรอบเดิมๆ เอาเข้ามาเพื่อให้ได้ผลลัพธ์แบบเดิมๆ รู้ไว้นะครับว่าสิ่งที่คนทำงานต้องการที่สุดไม่ใช่เงิน ไม่ใช่ชื่อเสียง ไมใช่ตำแหน่ง แต่เป็นอิสระครับ Alex Mittal […]

Read more
BusinessCreativityStartupสำนักพิมพ์ มติชน

ธุรกิจพอดีคำ

อ่านนวัตกรรมทางความคิดที่ไม่มีวันหมดอายุ เล่มนี้ได้มาจากงานหนังสือครั้งล่าสุดเมื่อต้นปี สังเกตุเห็นว่ามติชนเริ่มทำหนังสือแนวนี้เพิ่มขึ้นเพื่อเข้าถึงกลุ่มผู้อ่านหน้าใหม่ เป็นหนังสือในแนวที่อ่านง่ายๆ เป็นตอนสั้นๆ อ่านฆ่าเวลาก็ดี อ่านเอาเกร็ดความรู้ก็ได้ แต่ที่ผมว่าดีมากก็คือหนังสือแบบนี้แหละที่จะพานักอ่านหน้าใหม่ให้กลายเป็นนักอ่านหลายหน้าในเวลาไม่นาน เพราะผมเองก็เป็นคนนึงที่ไม่เคยคิดอ่านหนังสือ จนมาเจอหนังสือสไตล์นี้ของอาจารย์วรากรณ์ สามโกเศศ จนกลายมาเป็นหนอนหนังสือคนนึง เล่าเรื่องของผมเยอะแล้วกลับมาที่หนังสือบ้าง ผู้เขียนใช้หลักคิดแบบ Design Thinking มาสอดแทรกอย่างแนบเนียนในเรื่องเล่าในเล่ม น่าจะเพราะคนเขียนจบทางด้านนี้มาโดยเฉพาะและยังทำงานเป็นนักนวัตกรรมในองค์กรใหญ่อย่าง ปตท. มากกว่า 10 ปี ในหลัก Design Thinking ที่ผู้เขียนพยายามเน้นย้ำมากกว่าหนึ่งครั้งคือหัวข้อ “Empathy” หรือที่แปลเป็นไทยว่า “ความเข้าอกเข้าใจลูกค้า” ความเข้าอกเข้าใจลูกค้า ก็คือนวัตกรรมที่แท้จริง เพราะนวัตกรรมโดยแท้จริงแล้วไม่ใช่เทคโนโลยี ไม่ใช่ AR ไม่ใช่ 4.0 แต่คือการเข้าอกเข้าใจคนอย่างแท้จริง ยิ่งถ้าเราลองไปเป็นเค้าได้จะยิ่งดี ผมเล่าเรื่องที่ผู้เขียนยกตัวอย่างให้ฟังในเล่มที่จะทำให้เราเข้าใจว่าความเข้าอกเข้าใจที่แท้จริงคืออะไร.. ณ ริมแม่น้ำแห่งหนึ่งทางภาคเหนือของไทย(ตรงนี้ผมดัดแปลงเองให้ตัวเองอินขึ้น) มีบ้านหลังน้อยกับสาววัยกลางคนอาศัยอยู่ นักวิจัย 3 กลุ่มออกสำรวจข้อมูล ด้วยหวังว่าจะสร้าง “นวัตกรรม” ให้คนแถบนี้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น เมื่อนักวิจัยทั้ง 3 กลุ่มได้พบกับหญิงสาวจึงถามว่า “ที่แถบนี้ต้องการอะไรเพิ่มเติมบ้างเพื่อทำให้ชีวิตคุณดีขึ้น?” หญิงสาวตอบอย่างไม่ลังเล “สะพาน” นักวิจัย […]

Read more