TAO the pathless path เต๋า วิถีที่ไร้เส้นทาง
สรุปหนังสือ Osho Tao the pathless path เต๋า วิถีที่ไร้เส้นทางเล่มนี้ ขอเริ่มต้นจากปกหลังที่เขียนว่า เต๋า หมายถึงวิถีทาง เป็นทางที่คล้ายกับนกที่บินไปบนท้องฟ้า มันไม่ได้ทิ้งร่องรอยหรือเครื่องหมายใดๆไว้เลย นกบินไปโดยไม่มีร่องรอยใดๆ ไม่มีใครสามารถจะตามมันไปได้ ดังนั้นทางนี้จึงเป็นวิถีทางที่ไม่มีเส้นทาง มันไม่ใช่เส้นทางที่มีไว้พร้อมให้ท่านก้าวตามไป ท่านจะต้องหามันให้เจอ และจะต้องหามันในวิถีทางของท่านเอง ท่านจะไม่สามารถใช้เส้นทางของคนอื่นได้ จะว่าไปในเล่มนี้ Osho บอกประมาณว่าอย่ายึดติดกับแบบแผนหรือวิธีการใดๆ ศาสนานั้นยึดถือคัมภีร์มากเกินไป แต่ละคนไม่สามารถเดินตามเส้นทางของคนอื่นได้อย่างเต็ม 100% เราสามารถเดินไปตามเส้นทางของเราที่แตกต่างกันแต่ยังสามารถไปบรรจบสู่จุดหมายปลายทางเดียวกันได้ เต๋า คือการยอมรับความเป็นธรรมชาติทั้งหมด ไม่ต่อต้านและไม่พยายามใดๆที่เป็นการฝืนธรรมชาติ มาอย่างไรไปอย่างนั้น ให้ตัวเองเป็นเพียงสื่อกลางของธรรมชาติเท่านั้น อย่าเอาอัตตาหรือความคิดมาเป็นกำแพงฝืนธรรมชาติ จะว่าจงทำตัวเป็นเหมือนสายลมที่เพียงแค่พัดผ่านแต่ไม่ได้หยุดอยู่ที่ใดที่หนึ่ง ถ้าเป็นลมที่ถูกสร้างขึ้นแบบไม่เป็นธรรมชาติเราจะไม่ค่อยรู้สึกสดชื่นกับลมนั้นเท่าใดนัก นึกถึงพัดลมก็ได้ ต่อให้เราเปิดเบอร์ 3 เราก็ไม่ยักกะค่อยหายร้อนเหมือนลมเบาๆที่พัดผ่านมาตามธรรมชาติ ที่เพียงแค่วูบเดียวก็ทำให้ความร้อนเราหายไปทันใด เล่าจื้อ คือผู้ที่พบวิถีแห่งเต๋า จะว่าเป็นคนละขั้วกับขงจื้อเลยก็ว่าได้ เพราะเต๋าว่าด้วยการอยู่อย่างธรรมชาติ ไร้กฏระเบียบ ให้ทุกอย่างเป็นอย่างที่มันควรจะเป็น ไม่ใช่แบบขงจื้อที่เป็นนักปกครองชื่อดังของจีนในสมัยโบราณ ที่สร้างกฏระเบียบการปกครองขึ้นมาเพื่อให้สังคมสงบสุข จนเป็นที่ยอมรับของเหล่านักปกครองทั้งหลาย เต๋า นั้นจะว่าไปก็เหมือนศาสนาหรือหลักของคนจน ชาวบ้าน ผู้ที่ต้องการที่จะมีชีวิตที่ธรรมดาไม่โดดเด่น คนละขั้วกับขงจื๊อ เต๋าไม่ต้องการให้ใครโดดเด่นเหนือกว่าใคร […]